Kancelaria Adwokat Mateusz Daniluk

Adwokat Mateusz Daniluk

Kancelaria Prawna

Menu

Co powinien zawierać wniosek o udzielenie przerwy?

Wniosek o udzielenie przerwy powinien zawierać:

  • imię, nazwisko i adres osoby, która składa wniosek,
  • oznaczenie organu, do którego jest skierowany wniosek,
  • treść wniosku,
  • uzasadnienie,
  • datę i podpis składającego wniosek,
  • załączniki.

 

Wniosek o udzielenie przerwy w odbywaniu kary skazany przesyła do sądu penitencjarnego
właściwego miejscowo ze względu na położenie jednostki penitencjarnej, w której przebywa.
Skazany może również przekazać wniosek administracji zakładu karnego, która przekaże go do
wymienionego sądu dołączając opinię o skazanym. Złożenie wniosku za pośrednictwem
administracji zakładu znacznie skraca okres jego rozpatrywania.

Właściwym do rozpoznania wniosku skazanego o udzielenie dalszej przerwy w wykonaniu kary
pozbawienia wolności, zgodnie z treścią art. 153 § 5 k.k.w., jest sąd penitencjarny, który udzielił
pierwszej przerwy. W posiedzeniu w przedmiocie odroczenia lub przerwy ma prawo wziąć udział
prokurator, skazany oraz jego obrońca, a także sądowy kurator zawodowy lub dyrektor zakładu
karnego, jeżeli składali wniosek o wydanie postanowienia.
Przy orzekaniu co do udzielenia przerwy w karze pozbawienia wolności sąd winien zbadać czy
skazany rokuje wykorzystanie przerwy zgodnie z deklarowanymi celami, zatem również czy
rokuje respektowanie prawa, gdyby znalazł się na wolności. Istotnym kryterium tej prognozy jest
poprzednie funkcjonowanie skazanego w trakcie przerwy lub zezwolenia na czasowe
opuszczenie zakładu, jeśli mu takich udzielono, a podobnie poprzedni tryb życia i zachowanie w
trakcie odbywania kary – choćby za udzieleniem przerwy przemawiała jego sytuacja osobista lub
rodzinna. Gdy tamte przesłanki sprzeciwiają się przerwie, to zbędne jest nawet oceniać tę
sytuację, bo jaka by nie była, nie mogłaby spowodować udzielenia przerwy, skoro nie można by w
ogóle liczyć, że po przerwie skazany wróci do zakładu karnego.

Warto pamiętać, że istotnym elementem jest odpowiednie uzasadnienie wniosku. Składający
wniosek w postępowaniu wykonawczym jest obowiązany do uzasadnienia zawartych w nim
żądań w stopniu umożliwiającym jego rozpoznanie, w szczególności do dołączenia

odpowiednich dokumentów, zaś w przypadku niewykonania tego obowiązku można pozostawić
wniosek bez rozpoznania.

Opłata od wniosku o udzielenie przerwy w wykonaniu kary

Wniosek skazanego o udzielenie przerwy w wykonaniu kary podlega opłacie sądowej w
wysokości 60,00 zł, zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

W orzecznictwie często spotyka się wnioski o udzielenie przerwy w wykonaniu kary pozbawienia
wolności z uwagi na ważne względy rodzinne lub osobiste – wnoszone najczęściej samodzielnie
przez skazanych – które bazują na niewystarczających twierdzeniach, dodatkowo nie są poparte
odpowiednimi dowodami. Ustalenia sądu oraz jego rozstrzygnięcie muszą znajdować swoje
oparcie w dowodach. Niewłaściwie przygotowane wnioski nie są przez sąd uwzględniane.
Przyczyna odmowy tkwi wówczas nie tyle w braku podstaw do udzielenia przerwy w karze, ale w
niestarannym przygotowaniu wniosku. Dlatego w jego złożeniu warto skorzystać z pomocy
adwokata lub radcy prawnego.

Kiedy orzeczenie przerwy w wykonaniu kary nie jest możliwe?

Sąd Apelacyjny w Lublinie uznał, że potrzeba wykonania przez skazanego prac rolniczych i
ogrodniczych nie przemawia za udzieleniem mu przerwy w karze. Fakt, że skazany nie może
zajmować się działalnością rolniczą, stanowi bowiem naturalną konsekwencję odbywania przez
niego kary pozbawienia wolności. „Niewielkie gospodarstwo rolne skazanego nie stanowi w
chwili obecnej źródła utrzymania dla kogokolwiek i niewykonywanie działalności rolniczej nie
spowoduje zagrożenia dla czyjejkolwiek egzystencji. Niezależnie od tych rozważań skazany może
wydzierżawić gospodarstwo rolne i w ten sposób czerpać z niego dochody, a po odbyciu kary
zająć się ponownie działalnością rolniczą”.
Negatywną przesłanką w orzekaniu o przerwie w pozbawieniu wolności może być to, że w czasie
poprzedniej przerwy skazany nie zabezpieczył bytu rodziny, jak deklarował, a nadto, że z tej
przerwy nie powrócił w terminie.
Także brak możliwości wspierania rodziny przez skazanego należy ocenić jako typowe
następstwo kary pozbawienia wolności, dotykające wszystkich skazanych oraz ich rodziny, nie
uzasadniające potraktowania go jako powodu przerwania wykonania kary z ważnych względów
rodzinnych bądź osobistych w rozumieniu art. 153 § 2 k.k.w.
Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Krakowie "ważnych względów rodzinnych lub osobistych" nie
można mylić z naturalnymi skutkami odbywania kary pozbawienia wolności, a do takich należy
zarówno pogorszenie sytuacji materialnej członków rodziny skazanego, na których utrzymanie

łożył on przed osadzeniem, jak również ich stanu psychicznego, co odnosi się zwłaszcza do
małoletnich dzieci, które nie rozumieją przyczyn rozłąki z ojcem i cierpią z tego powodu. Są to
oczywiste następstwa wykonywania kary o charakterze izolacyjnym, które dotykają znakomitą
większość rodzin osób osadzonych w zakładzie karnym. Nie mogą one stanowić podstawy
udzielenia przerwy w karze, poza sytuacjami skrajnymi, gdy odbywanie przez skazanego kary
pozbawienia wolności pozbawiałoby jego najbliższych jakichkolwiek źródeł utrzymania czy
wsparcia.

Jakie obowiązki mogą zostać nałożone na skazanego, który korzysta z przerwy?

Na podstawie art. 153 § 4 k.k.w. sąd udzielając przerwy w wykonaniu kary może zobowiązać
skazanego do:
– utrzymywania w okresie tej przerwy kontaktu z sądowym kuratorem zawodowym w
miejscu pobytu,
– niezmieniania bez zgody tego kuratora miejsca pobytu,
– podjęcia starań o znalezienie pracy zarobkowej,
– meldowania się we wskazanej jednostce Policji.

W jakich przypadkach można odwołać przerwę?

Przerwę w wykonaniu kary Sąd może odwołać w przypadku ustania przyczyny, dla której została
ona udzielona, gdy skazany nie korzysta z przerwy w celu, w jakim została ona udzielona (cel
powinien wynikać z uzasadnienia postanowienia), gdy skazany rażąco narusza porządek prawny
(np. popełni przestępstwo lub wykroczenie) lub też w przypadku niewykonywania przez
skazanego nałożonych na niego obowiązków.
Odwołanie przerwy może nastąpić także wtedy, gdy skazany nie wykonał obowiązków bez
własnej winy.

W jakich przypadkach można odwołać przerwę?

Przerwę w wykonaniu kary Sąd może odwołać w przypadku ustania przyczyny, dla której została
ona udzielona, gdy skazany nie korzysta z przerwy w celu, w jakim została ona udzielona (cel
powinien wynikać z uzasadnienia postanowienia), gdy skazany rażąco narusza porządek prawny
(np. popełni przestępstwo lub wykroczenie) lub też w przypadku niewykonywania przez
skazanego nałożonych na niego obowiązków.
Odwołanie przerwy może nastąpić także wtedy, gdy skazany nie wykonał obowiązków bez
własnej winy.

Przerwa i ułaskawienie

Kodeks postępowania karnego dopuszcza możliwość zarządzenia przerwy w wykonaniu kary w
toku postępowania o ułaskawienie. Stosownie do art. 568 k.p.k., uznając, że szczególnie ważne
powody przemawiają za ułaskawieniem, zwłaszcza gdy uzasadnia to krótki okres pozostałej do
odbycia kary, sąd, wydając opinię oraz Prokurator Generalny mogą zarządzić przerwę w jej
wykonaniu do czasu ukończenia postępowania o ułaskawienie. Podejmując powyższą decyzję, sąd
powinien uwzględniać takie czynniki, jak wysokość orzeczonej kary, stan zdrowia skazanego, jego
szczególnie trudna sytuacja rodzinna, sugestie co do zakresu i postaci łaski.

Podobne wpisy